Bij de sluiting van een bijzondere religieuze winkel

Wat hebben een Surinaamse oma, een randkerkelijke en een straatschoffie met elkaar gemeen? Ze bezoeken allemaal een bijzondere religieuze winkel in Amsterdam. Of liever, bezóchten, omdat de winkel, aan de Nieuwezijds Voorburgwal, tussen kerst en oud en nieuw voor het laatst open was. Eerst eigendom van de Gebroeders van Paridon, later overgenomen door de Abdij van Egmond. “Niet per se om geld te verdienen, maar om in Amsterdam een plaats te houden waar religieuze artikelen konden worden gekocht.” Aldus het bericht in het Parool van 24 december 2011.

“Trouwe klanten in overvloed: de Surinaamse oma’s die voor ieder van hun negen kleinkinderen een bidkaars kopen om een wens in vervulling te laten gaan, ‘de randkerkelijken’ die een boek over Benedictijnse monniken aanschaffen om aan het jachtige leven te ontsnappen, of de straatschoffies die voor een rozenkrans binnenstappen. (…) Voor een winkel in religieuze artikelen zou je denken dat er geen betere plaats voor is dan die waar de winkel nu zit: met vijf kerken op vijf minuten lopen. (…) Toch blijkt de winkel na tien jaar niet rendabel te zijn. ‘Alles wat met de kerk te maken heeft, loopt terug. Nieuwe generaties zijn minder geïnteresseerd in het geloof en de verzamelaars verdwijnen.”

Opvallende observaties. Trouwe klanten in overvloed. Maar kerk en geloof lopen terug. Weer een bevestiging uit de praktijk dat gevestigde kerken op hun retour lijken te zijn, terwijl de behoefte aan zingeving en spiritualiteit blijft, ja, misschien wel aan het toenemen is. Jammer dat deze religieuze plek er niet meer is om Surinaamse oma’s, randkerkelijken, ongebonden spirituelen, zinzoekers en straatschoffies op te vangen. Velen van hen weten gelukkig de weg naar de Abdij van Egmond, en abdijwinkel, buiten de stad te vinden.  Waar een groep Benedictijnse broeders vrij is voor God (Deo Vacare) en vrij is voor mensen (gastvrij).

En zolang de mogelijkheden niet in de stad zelf aanwezig zijn, is het des te meer de roeping van mensen in die stad om zélf de brug te vormen tussen spirituele zoekers en bronnen en gemeenschappen van waarde. Buiten én binnen de stad.

P.s. Afgelopen zaterdag weer een Abdijdag georganiseerd. Voor een diverse groep met toch een gezamenlijke zoektocht. Genoten van en aan het denken gezet door stilte, gastvrijheid, lectio divina en eeuwenoude Psalmen.

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink.

2 reacties op Bij de sluiting van een bijzondere religieuze winkel

  1. Buijten & Schipperheijn schreef:

    Dag Theodoor,

    Ik zag op jouw blog een mooie foto met Deo Vacare. Mogen wij die gebruiken voor een boekje dat wij aan het maken zijn onder de titel Proficiat, We spreken allemaal Grieks en Latijn, geschreven door Marc Janssens. Een present-exemplaar staat daar tegenover, want ik heb eigenlijk geen budget voor illustraties. Graag hoor ik van je.
    Met hartelijke groet,
    Andries Boertien
    Buijten & Schipperheijn

    • Theodoor schreef:

      Dag Andries, deze afbeelding heb ik van internet gehaald. Het is een foto van een gevelsteen van de Abdij van Egmond. Mogelijk is via Google te achterhalen van wie de foto is. Mogelijk komt de foto van de website van de Abdij van Egmond. Groet, Theodoor

Laat een antwoord achter aan Theodoor Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *