Een omgedraaide poster

Het nieuwe schooljaar is weer begonnen. De eerste lessen zijn gegeven. En de eerste observaties zijn al weer gedaan. Ook is er al weer een eerste reactie gegeven op een bijzondere poster. Op het prikbord in mijn lokaal Levensbeschouwing heb ik namelijk verschillende posters opgehangen. Veel posters van personen: Jezus, Gandhi, de Dalai Lama, Mozes, Moeder Teresa, Mandela en Martin Luther King. En al een poosje is daaraan toegevoegd een afbeelding van Paus Franciscus.

Maar inmiddels hangt er al het tweede exemplaar. De afbeelding trof ik vorig schooljaar regelmatig omgedraaid opgeprikt op het prikbord aan. En op een gegeven moment was de afbeelding zelfs helemaal verdwenen. De poster roept meteen iets op. Nee, er worden niet zozeer vragen gesteld over de paus. En ik heb de poster ook niet opgehangen, omdat de school zichzelf ‘open katholiek’ noemt. Er worden vragen gesteld over die of dat wat de paus omhelst: ‘Ieeeuw, meneer, wat is dat?’ ‘Wat heeft die man?’ ‘Wat eng!’ Voor mij de gelegenheid te vertellen dat dat wat ze zien een mens is, zoals zij en ikzelf, met een naam, Vinicio Riva. Een man met een huidaandoening. Een man die verbaasd is over de omhelzing van de paus, omdat hij zo vaak anders gewend is: “He didn’t have any fear of my illness. He embraced me without speaking. I quivered. I felt a great warmth. I felt I was returning home ten years younger, as if a load had been lifted.”

Nee, de nieuwe paus is voor mij geen heilige. Maar wel een afbeelding waard. Om dat wat hij laat zien, allereerst in wat hij doet. Stefan Paas schreef hierover in ‘de Nieuwe Koers’: “Hij houdt van mensen, in het bijzonder van mensen die het slecht getroffen hebben. Franciscus heeft zijn vertrekken zo ingericht dat er altijd mensen over de vloer komen. Zijn voorganger, een van de knapste denkers van Europa, trok zich terug met zijn boeken. Hij wordt alleen door theologen gemist. Bergoglio, zelf hoogopgeleid, laat zien dat het antwoord op de secularisatie niet primair van intellectuelen komt, maar van christenen die zonder vrees dicht bij anderen kunnen zijn.”

Een mooi voorbeeld om komend seizoen na te volgen. Al zal dat zo simpel nog niet zijn. In ieder geval hang ik gerust een volgend exemplaar van de poster op het prikbord, als de vorige is verdwenen. Geen probleem.

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink.

Eén reactie op Een omgedraaide poster

  1. Pappa Joop schreef:

    Wij zijn de handen en voeten van God. Niet het verstand, denk ik dan, want daar kunnen we toch nooit aan tippen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *