Heal the world … maar waar te beginnen?

Het dagelijkse bombardement van (wereld)nieuws via allerlei media, inclusief alle (impliciete) verzoeken om hulp en medeleven – Teken deze petitie! Geef geld aan St. Maarten! Doe iets voor vluchtelingen! Sta op tegen discriminatie! Vorm je mening over weet ik niet wat! Doe mee aan deze belangrijke demonstratie! Sponsor een hulpbehoevend kind! Maak je druk om eenzame bejaarden! – kan verschillende uitwerkingen hebben op mensen.

Het verlamt. je komt nergens toe, want er is zoveel te doen. Of het geeft je een schuldgevoel: ‘Doe ik wel genoeg? En als ik al iets doe, zal dat toch nooit genoeg zijn.’ Het kan je cynisch en onverschillig maken. Of je stelt jezelf tevreden met innerlijk meeleven met de wereld, zonder tot actie over te gaan. In onze ‘global village’ is het ingewikkelder geworden te doen wat je hand vindt om te doen. ‘Heal the world, make it a better place!’ Prachtig, maar waar te beginnen?

Ik kwam een citaat tegen van één van mijn favoriete schrijvers  C.S. Lewis, uit een brief geschreven in 1946, verrassend actueel en Lewisiaans nuchter, dat mij helpt om ergens, lokaal, te beginnen. En dat tegelijk een kritische spiegel voorhoudt: Als je met iedereen en alles wilt meeleven, leef je uiteindelijk met niemand echt mee. It is one of the evils of rapid diffusion of news that the sorrows of all the world come to us every morning.  I think each village was meant to feel pity for its own sick and poor whom it can help and I doubt if it is the duty of any private person to fix his mind on ills which he cannot help. (This may even become an escape from the works of charity we really can do to those we know.) A great many people (not you) do now seem to think that the mere state of being worried is in itself meritorious. I don’t think it is. We must, if it so happens, give our lives for others: but even while we’re doing it, I think, we’re meant to enjoy Our Lord and, in Him, our friends, our food, our sleep, our jokes, and the birds song and the frosty sunrise. (from a letter to Dom Bede Griffiths OSB, December  20, 1946)

Dit bericht is geplaatst in Geen categorie. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *